Şimdi İçim Acıyor

SEVGİLİLER GÜNÜ

14 şubat 2012

Sosyoloji, Biyoloji ne anlar aşk’ dan sevda’dan
Bu Psikolojinin işi.
Sevgilidir birbirini seven iki kişi
köprü kurdurur, duvar ördürmez,

İnceltir, olgunlaştırır, ölçülmez

Yürekten duymak yeter.

Ruhlar sevişir aslında;

Bedenler yük çeker.

Sevgililer günümüz kutlu olsun

Murat Tunçay

Sevgililer gününde, sabahın yedisinde gelen bu şiirsel kutlama, bana yıllanmış dostluğun sevgiyle uyanışın pırıltılı sevincini yaşattı. İşte böyledir sevginin gücü.

Dost ekini bir yalnızlık anını güzelle bezeyiveriyor anımsamanın yaratıcılığıyla.

Sen de anında bir şeyler çiziktirirsin uzağı yakın edercesine çabuk.

Zaman ve uzamda birlikteliği yakalamak için.İçindeki sevinci dizelere döküverirsin coşkuyla:

SEVİNÇ

İki güzel dost, sevgiyi yaratmış

Yüreklerde.

Gözleri ufka dönmüş,

Bakarlarken geleceğe

Doğan her yeni günle

Yeniden doğmuş

Müziğin koynunda

Güzelle beslenen

Aşk adlı bilmece…

İki güzel dostla

İzmir’den

Antalya’ya

Varan aşk,

Sabahın şavkında

Alazlandı,

Eşinden uzakta

Feride’nin  gönlünde

Paylaşımın anlamıyla

çözülsün diye…

“Teşekkürler Canlarım, derken ikinci teşekkürüm bu mesajları iletmemizi sağlayan teknolojiye idi.

Bunları düşünmek, eşimden uzak olma gerçeğini bir yürek çırpıntısıyla yeniden canlandırıverdi beynimde.Aslında birbirinden pek de farklı olmayan sevgililer günü, bu erken saatlerde aşkı anımsatırken özlemi körükledi susuzluğu duyumsatan.İşte a an, bu tip günlerin ardında saklanan liberal anlayışın insana sevimli gelen tüketim tuzaklarını yenen, şiirsel anlatının devreye girdiğini gördüm, İstanbul’daki sevgiliye sunulan:

ARAYIŞ,

Kara gözlerinden

Yaşamın anlamı

Su olup akarken içime

Aşkın kırmızısına

Işıltılı Akdeniz mavisini katıp

Meltem rüzgarıyla,

havalanıyorum

Gün ortasında

Mor giysili Toroslar’ın yüceliğinden

bembeyaz bulutların ferahlığına

erişirken tutkun gönlüm

özleminle sarhoş,

ellerini arıyor

boşluğa düşen yalnızlığımda…

Bu armağan içimdeki yoksunluk yüklü özlemi Bolonya’daki kızıma doğru yöneltiverdi ana yüreğinin sınır tanımazlığıyla. “Onu da kutlamalıyım” derken, bir doğum günü bahanesinin İstanbul’dan İtalya’ ya varan aşk dolu buluşmasını gözledim sevgililer gününde Venedik’te soluklanan.. O anda, yaşlı ama özlemin kıpırtısıyla coşan yüreğim uyarıcı sesle irkildi.“Dur şimdi olmaz! Gondolda yalnız aşk ezgileri işitilmeli, kaynana zırıltısından arınmış”

Şaka bir yana, 2012’nin sevgililer gününü. İzmir’den Antalya’ya, Antalya’dan İstanbul’a, İstanbul’dan İtalya’ ya varan, Ege’den esen  imbat rüzgarına kapılarak, kendi bencilliğimde yaşadım ilk kez.

Tutukevlerinde, sevenlerinden uzak; dışarıda sevdikleriyle tutsak, aşk dolu, özlem yüklü, aydınlık yüzlerin ayrılık acılarını taaa, şu ana dek görmezden gelerek; ülkemde hiçbir sorun yokmuş gibi yaparak, yüreğimi kendime bıraktım.

Şimdi yine içim acıyor…